Özgür Hazar’ın 1 Ocak 2020’de çıkardığı yılın ilk Blues-Rock albümü Sad & Blue’nun bir değerlendirmesini sevgili Eyüp İblağ’ın kaleminden sizlerle paylaşıyoruz. İyi okumalar.

Belçika’da yaşayan Blues gitarcısı Özgür Hazar’ın Sad and Blue albümünde şaşırtıcı derecede etkileyici orijinal Blues parçaları var. Birbirine komşu stillerdeki hakimiyeti dikkat çeken Özgür Hazar, Sad and Blue albümünde usta müzisyen ve şarkıcılardan da destek almış. BB King cümlelerini ve tuşelerini duyduğumuz, vokalde Raye Cole’un etkileyici gırtlağıyla büyük katkı sağladığı I’m on Fire parçası; albümün devamında neler olduğunun da işaretini veriyor.

Albüme adını veren Sad and Blue parçası tipik bir Blues-Rock parçası ve vokalleri Özgür Hazar’ın kendisi üstlenmiş. Strat çaldığı tremolo kolu efektlerinden belli olan Özgür Hazar, çok etkileyici gitar tonları yakalamış. Hammond klavyenin gitarı alttan destekleyen cümleleri ve boşlukları dolduruşu ise dikkat çekici. Let Me Be Your Man parçasında yeniden Özgür Hazar’ın vokallerini duyarken, gitarda yine zaman zaman BB King cümlecikleri ve vibratosu arada kendini gösteriyor. Parçanın genelinde Chicago Blues ile dozunda distort edilmiş bir Blues Rock yaklaşımı sergilenmiş. Takip eden shuffle ritmli Baby Blue’da, Özgür Hazar’ın albümün tamamına egemen, karmaşık olmayan ve akıcı cümle kurma karakteri yine önde. Julia Driessen’in Hammond orgu etkileyici ve sounda katkısı büyük. Vokalde daha başarılı bir performans da duyuyoruz.

SRV etkili Texas Shuffle ritminde kaydedilen Sweet Angel parçasında, Özgür Hazar ustasına şapka çıkartarak saygılarını gönderiyor. Müthiş cümleler, tonlar duyarken Özgür Hazar’ın SRV’u hatmettiğine ikna olmamak mümkün değil. Nikki N.’nin vokalleri üstlendiği balad Can’t Stop Missing You’da Özgür Hazar, sırtını yine Hammond’a dayayıp balad parçalarda da ne kadar başarılı olduğunu gösteriyor. Görkem Bolaca’nın vokallerde yer aldığı albümün en uzun parçası That Ain’t Me’nin sonlarına doğru Özgür Hazar’ın solosu ve gitar tonu yine çok çarpıcı. Fuzz Funk’ın girişindeki Jimi Hendrix’in Voodoo Child parçası ile uzaktan akrabalık çağrışımının ardından fuzz pedal destekli sounddan sonra gelen rap etkili vokal, albümdeki diğer parçaların dışında bir tarzda, deneysel bir yaklaşımla seslendirilmiş. Farklı tempolar ve hayli sert tonların da denendiği albümün kapanışında yer alan ikinci balad ve enstrümantal parçada, onun kadar agresif olmasa da Özgür Hazar, Gary Moore gitar tonları ve cümlelerini hatırlatan Fade Away ile finali yaparken, Amerika standartlarında iyi bir Blues gitarcısı ve bestecisi olduğunu kanıtlıyor.

Eyüp İblağ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *